Persoonlijk (GV) leerde ik Theo kennen in 1993, toen ik aan mocht sluiten bij de bierproefavond in ‘s-Hertogenbosch. Via hem leerde ik pas goed wat smaak was en hoe je bier moest proeven. Die proefavonden waren overigens ook een initiatief van hem. Eigenlijk tegen de wil van het bestuur in en het is een groot succes gebleken.

Het allereerste schrijfsel van Theo voor PINT was in een verslag over het bokbierfestival van 1985. Daarna volgende een hele serie artikelen over brouwerijen uit Hongarije, het land waar hij graag op vakantie was. Later was hij een van de aanjagers van het grote witbier en bokbieronderzoek, samen met de Consumentengids. Ondertussen was hij een groot liefhebber geworden van de z.g. ‘zure’ bieren, Gueuzes en Lambieken. Voor het lijfblad van de vereniging heeft hij meer dan 950 artikelen geschreven. En hij was kritisch. Zowel op zijn eigen artikelen als die van anderen. Een redactievergadering met Theo duurde al snel een uurtje langer!

Toen het internet van zich liet spreken, bedacht hij (samen met anderen) de Nederlandse Bierpagina’s. Uren digitaal werk heeft hij hierin gestoken.

Theo was een druk man. Hij heeft enige jaren in het bestuur van onze vereniging gezeten, zwierf als bierjurylid de gehele wereld rond. Op een gegeven moment heeft hij mij samen met Jos Brouwer meegenomen naar het Europese Parlement. Die mensen kregen gratis een bier en wij brachten ze op de hoogte van de verschuivingen in bierland. Ik mocht in 2004 met Theo mee naar een bierbeurs in Gent. Pierre Celis ontmoet en werkelijk iedereen kende Theo. We sliepen in een jeugdherberg, dat was goedkoper, dat dan weer wel. Samen met de proefavonden Utrecht en ’s-Hertogenbosch bieren brouwen. Weer wat later rondreizen met dezelfde twee groepen door het Belgische bierland. Natuurlijk is hij in april 2016 nog uitgeroepen tot erelid van PINT, wat mij betreft vetgedrukt.

Theo was de helft van het fameuze duo Michèle Vanderputten en David Baardmans, samen goed voor een tiental culinaire bezoeken aan restaurants in Nederland die belangrijke dingen met bier deden. De heren hadden smaak. Of hij nu Michèle was of Baardmans, ik zal het nooit weten.

Hij heeft mij op het redactiepad gezet van PINTmagazine in 1995 door mij een eerste artikel te laten schrijven over brouwerij Mieghelm. In mijn enthousiasme schreef ik over de ‘Abrahambrouwerij’.

Anderhalf jaar geleden voelde hij al dat zijn gezondheid hem in de steek begon te laten. De proefavonden in Utrecht en ’s-Hertogenbosch droeg hij over aan anderen. Zelf kwam hij nauwelijks meer aan het bezoeken toe van deze proefavonden. Hij is nu op weg naar zijn laatste proefavond. Ik ben ervan overtuigd dat Theo bezig is om Petrus aan de Gueuze te krijgen. Proost, Theo, maar het is wel zuur.

Gerard Velders,
namens bestuur PINT